Problem ten pojawił się w momencie kiedy po raz pierwszy gmina przystąpiła do realizacji zadań w zakresie ochrony środowiska- był to rok 1995. Wówczas na realizację zadań w zakresie ochrony środowiska Gmina mogła otrzymać  dotację z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.  Warunkiem otrzymania dotacji była konieczność  wniesienia przez mieszkańców własnych udziałów  w kosztach budowy w wysokości 10 % kosztów wykonania sieci rozdzielczej umożliwiającej przyłączenie poszczególnego budynku do sieci kanalizacyjnej. Wówczas  po dokonaniu wyboru  wykonawcy, koszty te  stanowiły taką sumę, że 10 %  to była suma 750 zł od jednego gospodarstwa domowego. Zasady te zostały przedstawione Społecznemu Komitetowi Budowy wyłonionemu przez mieszkańców objętych wówczas kanalizacją. Na zebraniu z mieszkańcami zasada ta została przedstawiona wszystkim zainteresowanym  i została przyjęta.
 
Takie zasady obowiązywały przez cały czas, kiedy dotacji udzielała AR i MR,  nawet w stosunku do dotacji z funduszy unijnych  przedakcesyjnych jakimi były Fundusze PHARE . Mieszkańcy podpisują umowę cywilno – prawną o tym, że zobowiązują się do uiszczenia tej wpłaty .  W pewnym okresie Urząd Skarbowy dał taką interpretację, iż potraktowana jako darowizna ta wpłata mogła być odliczana  z podatku dochodowego zatem wiele osób z tego odliczenia miało możliwość skorzystać i dlatego też zostało to nazwane jako darowizna.  Dzisiaj również-  pomimo że jesteśmy w Unii Europejskiej i otrzymujemy dotacje,  to jednak musimy spełniać ten wymóg, że środki wnoszone przez mieszkańców stanowią zabezpieczenie, że w okresie co najmniej 20 lat nie będziemy się ubiegać o kolejną dotację na to samo zadanie.  W momencie ubiegania się o dotację z Unii,  dołącza się  do wniosku  wyliczenia  potwierdzające,  iż mieszkańcy uiszczają wpłaty, a to daje większe szanse na otrzymanie dotacji !
 
Ponadto Gmina ma możliwość wprowadzenia opłaty adiacenckiej. Jest to opłata, którą musiałby uiszczać każdy mieszkaniec,  przy którego posesji zostałaby np. zmodernizowana droga, zbudowana sieć kanalizacyjna lub wodociągowa, bowiem jego działka staje się atrakcyjniejsza i podnosi się jej wartość. Opłata adiacencka obowiązywałaby nawet wtedy gdy przekształcaniu ulegają  działki  rolne na budowlane.  W przypadku gdyby któregoś dnia Rada Gminy wprowadziła opłatę adiacencką to pobierana opłata w dotychczasowej formie może zostać zaliczona na poczet opłaty adiacenckiej.

Stawianie sprawy, iż to jest bezprawne działanie urzędu, nie jest na miejscu, bowiem Regionalna Izba Obrachunkowa w Krakowie, która nadzoruje gospodarkę finansową gmin i naszej Gminy również  stoi na stanowisku,  iż opłata ta jest niezbędna.

Trzeba też podkreślić fakt, że zasada ta została wprowadzona jeszcze w  1995 roku.  Opłaty były wnoszone przez mieszkańców  i dlatego również obecnie prowadzone inwestycje w zakresie ochrony środowiska przy przedstawianiu źródeł finansowania uwzględniają  wpłaty mieszkańców.

Dokonywanie wpłat nie jest żadnym „przekrętem”, środki te są przyjmowane jako dochody własne Gminy i po stronie wydatków są przedstawiane jako źródło finansowania inwestycji, a to jest podstawą uzyskania dotacji. Pozyskanie dotacji z Unii wiąże się z faktem, że wkład własny jest przedstawiony w odpowiedniej wysokości przykład ostatniej dotacji otrzymanej stanowi  59,59 %  kosztów zadania a  pozostałe 40,41 % to  środki własne Gminy, na które się składają między innymi wkład mieszkańców w postaci wpłat.

                            
Skarbnik Gminy
Maria Morzyniec